Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English

3 Poems contain out season

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:31.3-31.3

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:31.3

German Translation

[1] گر تیغ بارد در کوی آن ماه
گردن نهادیم الحکم لله

[2] آیین تقوا ما نیز دانیم
لیکن چه چاره با بخت گمراه

[3] ما شیخ و واعظ کمتر شناسیم
یا جام باده یا قصه کوتاه

[4] من رند و عاشق در موسم گل
آن گاه توبه استغفرالله

[5] مهر تو عکسی بر ما نیفکند
آیینه رویا آه از دلت آه

[6] الصبر مر و العمر فان
یا لیت شعری حتام القاه

[7] حافظ چه نالی گر وصل خواهی
خون بایدت خورد در گاه و بی‌گاه

[1] If ,in the street of that moon the true Beloved the sword of calamity rain ,
Beneath it the neck ,we have placed .The order is of God .

[2] The regulation of piety ,we also know
But ,with our road - lost fortune ,remedy is what

[3] The shaikh and the admonisher ,we seldom recognise
Either give the cup of wine or make the tale short .

[4] I profligate and lover then repentance
seek pardon from God from God ,I seek pardon

[5] Upon us ,not a reflection the glory of manifestations from the sun of Thy face fell :
O mirror of face Alas Thy hard heart ,alas

[6] Bitter ,is patience fleeting is life
This being doomed to live how long shall I experience

[7] Hafiz why complaineth thou ,if union thou desirest
In season and out of season ,it is necessary forthee to drink the blood of grief

[1] Und regnet es Schwerter im Gau des Monds, So halte ich immer den Nacken hin.

[2] Wir wissen nicht minder, was Sitte ist, Doch was ist mit bösem Gestirn zu thun!

[3] Die Alten und Pred'ger versteh'n wir nicht, Den Becher und kurze Geschichten wohl.

[4] Verliebt und betrunken nun Reue thun, Der Himmel bewahre, bewahre mich!

[5] Von deinem Gesichte her schien kein Glanz, Ach Spiegelgesicht du bist zart und hell!

[6] Das Dulden ist bitter, das Leben kurz, O fänd ich ein Mittel, zu ihr zu geh'n!

[7] Was weinst du, Hafis, wenn du Liebe suchst? Muß es dir gefallen zu trinken Blut.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.47-10.47

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.47

German Translation

[1] صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد
دل شوریده ما را به بو در کار می‌آورد

[2] من آن شکل صنوبر را ز باغ دیده برکندم
که هر گل کز غمش بشکفت محنت بار می‌آورد

[3] فروغ ماه می‌دیدم ز بام قصر او روشن
که رو از شرم آن خورشید در دیوار می‌آورد

[4] ز بیم غارت عشقش دل پرخون رها کردم
ولی می‌ریخت خون و ره بدان هنجار می‌آورد

[5] به قول مطرب و ساقی برون رفتم گه و بی‌گه
کز آن راه گران قاصد خبر دشوار می‌آورد

[6] سراسر بخشش جانان طریق لطف و احسان بود
اگر تسبیح می‌فرمود اگر زنار می‌آورد

[7] عفاالله چین ابرویش اگر چه ناتوانم کرد
به عشوه هم پیامی بر سر بیمار می‌آورد

[8] عجب می‌داشتم دیشب ز حافظ جام و پیمانه
ولی منعش نمی‌کردم که صوفی وار می‌آورد

[1] At morning time ,a perfume from the true Beloved's tress ,the breeze the fragrant murshid whereby the traveller's heart blossometh brought
Into action ,our heart distraught for Thee brought .

[2] When my heart heeded not the murshid ,and turned to sensuality from the garden of the chest ,I up - plucked that pine - branch the heart intent on evil
From grief for which ,every rose that blossomed ,only the labour - load of the thorn brought .

[3] From the roof of his palace ,I beheld the moon's splendour the Beloved's face
From shame of which ,its face to the wall ,the resplendent sun brought .

[4] From fear of the plunder of His eye ,I released my bloody sinful heart
But at the time of turning back it my heart ,weeping blood spilled blood on the path .In this way ,it the heart it His eye brought .

[5] In season and out of season ,forth to the voice of the minstrel and of the Saki I went
For ,with difficulty ,on account of the heavy road ,news ,the messenger brought .

[6] The way of graciousness and of kindness ,altogether is the gift of the true Beloved
Whether the Muslim rosary He ordered or ,the Christian cord ,He brought .

[7] May God pardon the frown of his eye - brow ,although powerless it made me
Perchance in grace ,to me sick ,a message from the true Beloved it brought .

[8] Last night ,I wondered at Hafiz's cup and goblet :
But ,I argued not .For them ,like a Sufi ,in exceeding delight and desire he brought .

[9] From envy of the perfume of the thread of the true Beloved's hair ,to the wind of the air ,gave
The breeze every musky pod that ,from Tatari ,He the true Beloved brought .

[1] Es hat mir einen Duft der Ost vom Freund gebracht, Und hat mein irres Herz dadurch zu sich gebracht,

[2] Ich riß aus meinem Busen das Pistazienreis, Denn jede Blüthe hat mir Schmerzen nur gebracht.

[3] Ich sah auf ihrem Dach den hellen Glanz des Monds, Wie ihrer Sonne Schein aus Schaam ganz aufgebracht;

[4] Mein Herz ward von der Frucht des Lieberaub's befreyt, Doch da es blutete, ward es in Hut gebracht.

[5] Auf's Wort des Schenken geh' ich manchesmal hinaus, Denn schwer wird Nachricht uns von jenem Weg gebracht.

[6] Was der Geliebte schenkt, ist nichts als milde Huld, Es sey durch Rosenkranz, durch Gürtel zugebracht.

[7] Verzeih's den Brauen Gott! sie haben mich entseelt, Allein sie haben auch Liebkosung mir gebracht. O schöne Zeit, da durch das Lockenhaar des Freund's Mein Herz den Feind selbst zum Geständniße gebracht. Der Ost voll Eifersucht auf seines Haares Duft Streut Moschus aus, den er von Tartarn hergebracht.

[8] Das Glas gab gestern mir gar wunderlich Hafis, Ich zankte nicht, er hat es als Sofi gebracht.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.140-10.140

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.140

German Translation

[1] رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید
وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید

[2] صفیر مرغ برآمد بط شراب کجاست
فغان فتاد به بلبل نقاب گل که کشید

[3] ز میوه‌های بهشتی چه ذوق دریابد
هر آن که سیب زنخدان شاهدی نگزید

[4] مکن ز غصه شکایت که در طریق طلب
به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید

[5] ز روی ساقی مه وش گلی بچین امروز
که گرد عارض بستان خط بنفشه دمید

[6] چنان کرشمه ساقی دلم ز دست ببرد
که با کسی دگرم نیست برگ گفت و شنید

[7] من این مرقع رنگین چو گل بخواهم سوخت
که پیر باده فروشش به جرعه‌ای نخرید

[8] بهار می‌گذرد دادگسترا دریاب
که رفت موسم و حافظ هنوز می‌نچشید

[1] Arrived the glad news that come hath spring ; and up - sprung the verdure
If the allowance arrive ,its expenditure will be the rose and wine .

[2] Ascendeth the piping of the bird .The leathern flagon of wine is where
Falleth clamour upon the bulbuls the rose's veil ,who drew back

[3] From the heavenly fruits ,what delight gaineth
That one who ,the apple of a lovely one's chin ,tasted kissed not .

[4] Complain not of grief .For in the path of search ,
That one who endured not trouble even to a little ease ,arrived not .

[5] To - day ,from the cheek of the moon - like Saki the Beloved pluck a rose
For ,around the face of the rose - garden the cheek the line of violet the beard sprouteth .

[6] My heart from the hand ,the Saki's glance so ravished ,
That ,to any other ,power of talking ,and of listening ,mine is none .

[7] This patched religious garment ,coloured like the rose ,I will burn
For ,for even a single draught ,the Pir ,wine - selling ,purchaseth it not .

[8] The spring passeth .O justice - dispenser help :
For ,departed hath the season and not yet hath Hafiz tasted wine .

[9] O friend many are the wonders of love's path
Among those wonders is this from before the deer of this plain of love the fierce male lion fleeth .

[10] O guide of the holy path for God's sake ,a little help .
For ,limit to love's desert ,visible is none .

[11] Drink wine give the cup of gold to Hafiz
For ,out of mercy ,the sin of the Sufis ,the king hath forgiven .

[12] From the garden of his beauty ,Hafiz plucked not a rose
Perchance in this sward of the world or of the beloved the wind of humanity bloweth not .

[1] Freudige Kunde ist da, Der Frühling kommt, das Grün entsprießt, Kommt die Belohnung nur ein, Sie geh' auf Wein und Rosen auf!

[2] Stimmen der Vögel sind da! Wo ist die Liegerstatt des Weins? Klagen versendet Bülbül, Wer riß der Rosen Schleier weg? Rosengefärbet sey nun Die blaue Kutte mit dem Wein, Weil der weinschenkende Greis Dafür nicht einmal Hefen gab.

[3] Welchen Geschmack von der Frucht Des Paradieses hat der Mann, Der in den Apfel des Kinns Des Liebchens nie gebißen hat.

[4] Klage nicht über den Schmerz, Denn auf dem Weg der Liebe hat Keiner gefunden die Ruh, Der nicht zuvor gelitten hat, Führer des innersten Wegs, Um Gottes willen komm' zu Hülf! Denn ich sehe kein End', In meiner Liebe Wüstenei'n, Trinke den Wein, und verschenk' Den goldnen Becher an Hafis, Weil ein König aus Huld Den Schuldigen verzeihen muß. Von des Geliebten Gesträuch Erhielt Hafis kein einz'ges Blatt, Ihm hat auf diesem Gefild Der Gnade Ostwind nicht geweht.

[5] Sammle das Rosengeschlecht Vom Mondgesicht des Schenken ein, Weil in dem Umfang der Flur Der Veilchen Flaum so lieblich sprießt. Gehe den Weg nicht allein, Zum fernen Bau der Liebe hin, Sicher verlohren ist, wer Dahin sich ohne Führer wagt.

[6] Durch die Gespräche des Freunds Ward ihm mein Herz so zugethan, Daß ich die Anderen nun Nicht hören und nicht sprechen mag. O mein Gefährte! der Weg Der Liebe hat der Wunder viele, Denn es verschrecket der Löw' Auf dieser Haid', der Hirschen viel.